Reduktory ciśnienia w instalacjach wodnych
Zadaniem reduktorów ciśnienia jest obniżenie ciśnienia ze strony wejściowej do żądanego ciśnienie po stronie wyjściowej, przy jednoczesnym podtrzymaniu tej wartości ciśnienia, niezależnie od objętości strumienia. Wymagania stawiane tego typu armaturom określa norma PN EN 1567 „Armatura w budynkach – Zawory redukcyjne i zespolone zawory redukcyjne ciśnienia wody – Wymagania i badania”.
Gdzie stosować
Reduktor ciśnienia należy stosować wszędzie tam, gdzie:
- ciśnienie sieciowe jest zbyt wysokie dla instalacji wodnej i zamontowanych w niej urządzeń,
- ciśnienie spoczynkowe przekracza 5 bar,
- ciśnienie spoczynkowe przed zaworem bezpieczeństwa przekracza wartości związane z jego charakterystyką pracy (dla najczęstszych, niskoskokowych zaworów bezpieczeństwa o działaniu proporcjonalnym ciśnienie to nie może przekraczać 80% ciśnienia otwarcia zaworu),
- potrzebnych jest kilka stref ciśnienia (w budynkach wielopiętrowych).
Zasada pracy, dobór, nastawy
W przypadku reduktorów z odciążoną sprężyną, pracujących na zasadzie wyrównania sił (sprężyny i membranowej, powodowanej ciśnieniem wyjścia), otwarcie uzależnione jest od spadku ciśnienia po stronie wyjściowej. Dlatego ustawione ciśnienie wyjściowe nie może być utrzymane na absolutnie stałym poziomie.
Dobór reduktora ciśnienia należy przeprowadzić uwzględniając maksymalny przepływ w miejscu montażu urządzenia (pamiętając o wytycznych obowiązujących w danym kraju). Nie powinien być przeprowadzany w oparciu o wielkość istniejącego rurociągu. Może to skutkować dobraniem przewymiarowanego urządzenia. Zbyt duży reduktor (za niskie przepływy), w połączeniu z dużą różnicą ciśnień (stosunek ciśnienia wejściowego do wyjściowego przekraczający 10:1) może nie uzyskać stabilnej pozycji roboczej. Efektem tego będzie wahadłowa praca reduktora (zamknięcie-otwarcie) i związane z tym wahania ciśnienia oraz hałas.
Ciśnienie wejściowe powinno być wyższe przynajmniej o 1 bar od ciśnienia wyjściowego (nastawy reduktora). Jeżeli ciśnienie wejściowe jest niższe od nastawy, reduktor jest w pełni otwarty – opory przepływu związane są tylko z konstrukcją urządzenia.
Według normy PN EN 1567, maksymalny spadek ciśnienia przy przepływie znamionowym nie powinien przekroczyć 1,1 bar. Nastawę ciśnienia wyjściowego należy przeprowadzać w sytuacji bez przepływu wody przez reduktor.
Montaż
Reduktor instalować centralnie, za wodomierzem i filtrem wody, na głównym przewodzie zasilającym, pamiętając o odcinku uspokojenia przepływu za reduktorem, długości co najmniej 5. średnic nominalnych (montować armaturę dopiero po przepłukaniu instalacji). W budynkach wielopiętrowych montować reduktory dla wybranych stref obniżenia ciśnienia. W układach z bateriami termostatycznymi, łączących instalację ciepłej i zimnej wody (możliwość wystąpienia mostka ciśnieniowego), reduktor montować centralnie – obniżenie ciśnienia ciepłej i zimnej wody. Pozycja montażu, jeśli nie zastrzegł tego producent armatury, może być dowolna.
Korzyści – reduktor ciśnienia:
- ogranicza nazbyt wysokie ciśnienie zasilające
- powoduje utrzymanie stałej wartości ciśnienia w instalacji, również w przypadku wahań ciśnienia wejściowego (zasilającego),
- daje efekt oszczędności wody: im niższe ciśnienie, tym mniej wody wypływa w miejscu poboru; obniżenie ciśnienia dodatkowo zapobiega ochlapywaniu użytkownika podczas korzystania z baterii kranowej,
- zmniejsza szumy w instalacji i pomaga w eliminacji uderzeń hydraulicznych.
Informacje, fotografie, rysunki Syr/Husty
www.husty.pl
